Komende week hebben wij (regio midden) herfstvakantie. Ieder jaar neem ik sowieso vrij van mijn loondienstbaan. Als de bladeren beginnen te vallen, ben ik moe, ik had zelfs jaren achtereen een winterdepressie. Dus een weekje vrij is dan altijd goed voor me.
Meestal gaan we dan weinig bijzonders doen. Er is 1 kind met een co-ouderschap die dan met haar vader ook nog wel eens op stap gaat. En een dagje 1 op 1 met de jongste is ook wel eens gezellig. Of dan gaat de jongste toch naar de vakantie BSO en ga ik 1 op 1 wat leuks doen met de oudste. Of gewoon lekker filmpjes kijken en haken.
Door mijn winterdepressies was ik ook altijd wel blij als ik überhaupt de dagen lekker door kwam.
Maar sinds een aantal jaren wil ik toch wat leuker het najaar door komen. Zeker voor de kinderen.
Met alle lockdowns ben ik vorig jaar wel alle wandelingen in alle seizoenen gaan waarderen. Dus even kastanjes zoeken met een dikke sjaal om werd ineens een leuk uitstapje!
We maken nu in ons nieuwe huis ook elk seizoen een seizoenstafel. Lekker burgerlijk, maar eigenlijk ook wel heel gezellig. Dus voor deze herfst leek ons kastanjes zoeken en een dagje zwembad ook helemaal prima. Lekker even bijkomen.
En toen kwam het. Deze mama is nogal een impulsief persoon. En vroeger was ik ook wel avontuurlijk. Maar de laatste jaren met kleine kindjes was dit wel heel erg ingezakt. En toen kwam ook corona en was bankhangen en een prikkelarme omgeving helemaal prima.
Maar ik ben ook al jaren niet in mijn geliefde Frankrijk geweest. En daar kwam ik voorheen meerdere malen per jaar. Maar het verre rijden met een klein jongetje dat niet van autorijden houdt, het werd niks meer. En toen kwam corona.
Maar nu ik alleen woon, kan ik natuurlijk ook alleen kiezen om lekker op pad te gaan. En Frankrijk begon mij bijna letterlijk te roepen. Franse liedjes op de radio, Franse programma’s op televisie, Frans tolken op het werk, ineens viel er een kwartje; ik moet weer naar Frankrijk.
Het is ook voor het eerst sinds Bolletje van Katoen zo groot is, dat ik weg ga, buiten Nederland. Dus niet dichtbij mijn eigen vertrouwde wol winkels en niet even wat kunnen bestellen. Afgelopen jaren zaten we steeds op 30 minuten van huis en haalde ik dan toch nog wel eens wat af voor de bestellingen. Ondanks de vakanties die ik aankondigde. Want je passie, zet je toch niet helemaal uit.
Maar nu gaan we gewoon echt even weg.
En ik neem materiaal mee voor de lopende bestellingen. En heb je een spoedje, dan moet ik voor het eerst mensen echt teleurstellen. Het grote loslaten!
Want net als ik vroeger met mijn ouderlijk gezin deed, wil ik mijn kinderen graag laten zien wat de wereld te bieden heeft. Niet meteen aan de andere kan van de wereld. Maar op 500 kilometer afstand gaat er al een hele nieuwe wereld voor je open!
We hebben enorme voorpret en ik hoop dat we achteraf net zo enthousiast zijn als nu!
Wil je alvast een bestelling plaatsen voor als ik terug ben? Dat kan! Gewoon via de webshop of info@bolletjevankatoen.nl.
Vanaf 22 oktober sta ik weer klaar om inkopen te doen in mijn eigen wol winkel!
